woensdag 27 februari 2013

En hoe nu verder?


En hoe nu verder?

Kapot, geen teken van leven meer. Ik hoopte nog op slechts een kapotte batterij maar helaas, Vodafone vond het toch nodig om hem in te nemen en op te sturen. “Dat duurt ongeveer twee weken mevrouw, hopelijk doet hij het dan weer.”

Onrust overvalt mij, twee weken geen smartphone: ik kan mijn e-mail niet op elk gewenst moment controleren, ik kan mijn agenda niet inzien, ik kan geen Wordfeud spelen of Ruzzle en ik mis mijn facebookupdates en tweets. Ik heb zelfs geen Whats app meer! Hoe moeten mensen mij nu bereiken?

Mijn oude telefoontje dat vier jaar geleden heel hip was kijkt me vanuit de la blij aan. Ik stof het af en besef dat ik nu dus weer ga bellen en sms’en. Wat ouderwets.

 
Twee dagen later

Ik doe veel meer! Ik lees meer, ik studeer meer, ik schrijf meer en ja, ik vergeet meer. Noodgedwongen leef ik alleen in de digitale wereld als ik achter de computer kruip, en op mijn mama-dagen is dat niet vaker dan twee keer per dag. Het blijkt dat je dan helemaal niet zoveel hebt gemist, op facebook wordt geklaagd over sneeuw of files en ook aan de tweets die ik niet direct zag miste ik niet veel. Ik ga toch niet naar Pinkpop dus waarom zou ik die line-up willen weten?

Zo zonder agenda is het leven ook veel makkelijker, ik doe wat er van mij verwacht wordt. Door de zwangerschapsdementie waar ik momenteel aan lijdt is dat zeker niet te veel. Soms wel te weinig en dat leidt tot vervelende situaties.

Mijn vraag is dus nu: Ga ik straks mijn smartfone weer gebruiken of koop ik liever een papieren agenda?

2 opmerkingen:

  1. Zo zie je maar dat afkicken zo moeilijk niet is. Een paar jaar terug deed ik een woestijnreis in Egypte en daar was geen bereik. Heerlijk om even onbereikbaar te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen